Jak odnaleść powołanie..

Gość

właściwie tyle razy się zastanawiałem i chyba nigdy nie znalazłem odpowiedzi..Kiedyś byłem w seminarium ale zrezygnowałem wiec raczej na pewno nie moze to być ta droga...W miłości za to kompletnie nie mam szczęscia, więc też małżeństwo chwilowo nie wchodzi w gre....Tak więc pozostaje życie z dnia na dzień i chwytanie się tego co moze być dobre..

Gość

Hmm.. masz depresję? Co taki smutny nick? Nie zrozum mnie źle. Pytam bo często potrafię pomóc w takich sytuacjach..
"Stawiam na nogi za pomocą warkoczyka" Wesoly

.

Gość

Różne są drogi, ja nie wiem po czym poznac, która jest tą właściwą...
Ponoć to się czuje, jak się nią podąża...

o Maciej OFMCap

na to nie ma reguły - każde powołanie jest bardzo osobiste. Jak rozpoznać? Tu potrzeba dużo nieraz czasu i cierpliwości. Ja np czekałem na realizacje ok 10 lat. Polecam modlitwe, rozpoznawanie znaków czasu, głos kierownika duchowego.

Gość

Zgadzam się z O. Maćkiem.
Metody, które podał są dobre i pomocne... Ja poleciłbym jeszcze lekturę żywotów świętych, rozważania...

Heh...
Garstka cytatów, które mi bardzo pomogły, więc może pomogą i Tobie! Wesoly

Wydaję się, że kto sobie to dogłębnie uświadomi, jest na dobrej drodze do odważnego życia swoim powołaniem, bo Pan Bóg nie bawi się z nami w zgaduj-zgadulę, ani nie zastanawia się, co z nami zrobić, gdy zobaczy, że już mamy dowód osobisty. Pan Bóg traktuje nas poważnie, a stwarzając na swój obraz wlewa wielkie i piękne pragnienia, które chce zrealizować.

O. Tomasz Kot, jezuita, mówi, że Pan Bóg nie ma dla nas gotowego
życiorysu, który mamy odgadnąć, a gdy się pomylilimy, to mamy zgadywać jeszcze raz. Chodzi raczej o wierność swoim najgłębszym pragnieniom, bo to one są z woli Pana Boga."

Rozumiemy to tak: jeżeli ktoś dobrze rozezna np. to, że kocha Pana Boga taką miłością, która wyklucza oblubieńczy związek z drugim człowiekiem, to we wszelkich kryzysach znów tę miłość odnajdzie, jeśli w dialogu z Bogiem będzie szukać wierności swym najgłębszym pragnieniom. Pogmatwa się natomiast, jeśli będzie zgadywać: ,,a może się pomyliłam, może Pan Bóg nie będzie na mnie zły, jeśli jednak wyjdę za mąż".

Proste, co? Mruga

Tak jak widzicie - powołanie to nie odgadywanie swej przyszłości, ale odczytanie największych pragnienień zapisanych przez Pana Boga w naszych sercach. Trzeba koniecznie wejrzeć wgłąb samego siebie i postawić sobie pytanie - ,,czego ja tak naprawdę najbardziej pragnę?".

Najpierw rozeznaje się czy życie w związku czy celibat... To może być trudne - szczególnie dla mężczyzny, którego popęd seksualny jest nieustannie aktywny... Jednakowoż przy pomocy Bożej da się to rozeznać... Koniecznie trzeba też pamiętać, że żądza czy pragnienia nie są równoznaczne z powołonianiem - największym, najszlachetniejszym pragnieniem życia!

Kiedy już człowiek pozna - rodzina czy celibat - wtedy musi szukać dalej... Swego miejsca na ziemi... Tego, do czego Pan Bóg go powołał...
Pan Bóg przemawia do każdego osobiście... W języku tylko dla niego zrozumiałym... Czasem odczytanie powołania może być trudne... Ale, kto szuka, znajduje - jak naucza Chrystus. Wielu świętych nieraz też motało się w życiu... Św. Franciszek, bł. Honorat, czy bł. Anioł z Acri, który trzy razy wstępował do zakonu i z niego występował! (sic!) W końcu jednak, pozostał w zakonie i doszedł do takiej świętości, że został beatyfikowany! Wesoly

Oczywiście pomocna jest też Biblia - inne było powołanie i reakcje Abrahama, Mojżesza, Izajasza, Sędziów - warto to przeanalizować...

Miej ufność w Bogu, bo On pragnie Twego szczęścia i spełnienia bardziej niż Ty sam! Wesoly

[/b][/i]

Gość

Dzięki Aniu...Ale mi jest bardziej potrzebny czas...Kiedyś było dla mnie jasne co powinno się robić..jak szukac powołanie..ale teraz jest zupełna pustka, życie beaz Boga ale z wiarą w niego...Nie mam depresji raczej czasem jestem na siebie zły i to wszystko...Pozdrawiam serdecznie...

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]
Wywiad... Świadectwo drugiej osoby jest bardzo cenne...