Fantasy

Gość

Kiedyś, gdy odszedłem od Pana Boga interesowałem się wieloma rzeczami... M.in. fantastyką... Jednakże, gdy się nawróciłem, odrzuciłem ją zupełnie razem z innymi zainteresowaniami... Chciałem się całkowicie oczyścić i zupełnie oddać Bogu.
Udało się... Zauważyłem, że przez wiele rzeczy z tych zainteresowań szatan trzymał mnie na uwięzi... Uciekałem w swoje światy, zapominając o Bożym świecie...

A jak to się ma do sytuacji obecnej? Cóż, czasem tęsknię do tych starych pasji... Ale nie wracam do nich, a na pewno nie wrócę do tych, o których Kościół wypowiedział się krytycznie...

Ale ostatnio wróciło do mnie pragnienie z dzieciństwa... Stworzenie własnego świata w realiach fantasy... Samo fantasy nie jest jednoznacznie potępiane przez Kościół... Kręgi bardziej liberalne popierają ten gatunek, bardziej konserwatywne krytykują... Dobry przykład stanowi twórczość Tolkiena, Lewisa czy podgatunek Christian Fantasy, a negatywną twórczość reprezentuje np. ,,Harry Potter", którego skrytykował papież Benedykt XVI. Szczególnie niektóre gry mogą zawierać rozbudowaną demonologię, wątki okultystyczne czy magiczne...

Co ja chciałbym zrobić? Przede wszystkim utworzyć zarysy świata i w jego realiach umiejscawiać historie... Nie byłoby to wysiłkiem na jedno opowiadanie, ale może zajęciem na całe życie...

Napiszę Wam jak mniej więcej to widzę, z góry prosząc o opinie. Mruga

Świat byłby zupełnie podobny do naszej Ziemi, z tymże nie byłoby kontynentów, ale jeden ,,superkontynet" - jak u nas przed wiekami... Zamieszkiwałyby go najrozmaitsze rasy - klasyczne dla fantasy i wyjęte z różnych mitologii. Wszystkie te frakcje przedstawiałyby tak naprawdę nas - ludzi - przerysowując nasze rozmaite zalety i wady... Cały wszechświat, świat i istoty żywe oraz myślące byłyby dziełem Boga Jedynego. Początkowo cały świat żyłby w harmonii ze Stwórcą i między sobą; potem wydarzyłoby się odejście od Boga - czas wojen i niepokojów. Nie byłoby istot tak naprawdę złych - nawet ogry, trolle czy gnolle miałyby w sobie część pierwotnego dobra. Zło reprezentowałby szatan, który pierwszy zbuntował się Bogu. Miałby też po swojej stronie przede wszystkim nieumarłych i używających magii... Oczywiście oddziaływałby też na wszystkie pozostałe istoty, odwodząc je od Stwórcy.
Także w takich realiach chciałbym snuć opowieść o:
1. Bogu i historii naszego zbawienia.
2. Własnej historii.
3. Grupie zabawnych bohaterów. Mruga

4. Refleksjach na temat pytań podstawowych.
5. Różnych historiach, czerpanych z różnorodnych źródeł.

Cóż, mam chęci, mam pomysły... Ale nie wiem czy powinienem wracać do fantastyki i czy ten pomysł jest dobry... Lewis i Tolkien pokazali, że da się snuć opowieść o Bogu i rzeczach najważniejszych w realiach fantasy... Spytam się pewnie jeszcze kierownika duchowego, gdy wróci z urlopu... Tymczasem czekam na Wasze opinie, komentarze, sugestie...

Gość

Ja się niestety na tym zupełnie nie znam Smutny

Gość

Ja bardzo lubię filmy o "Harrym Potterze". Do książki się nie załapałam..

nima .. wypożyczyli.. a poza tym przeraża mnie wielkość .. znaczy grubość książki Wesoly

.
A te filmy bardzo mi się podobają. Dobre efekty specjalne wartka akcja ogólnie...czarują Wesoly

! Dobrze jest się czasem przenieść w krainę wyobraźni Wesoly

. Nawet, jeśli nie jest za różowo Mruga

.

o Maciej OFMCap

Opiwiesci z Narni i Władca pierścieni sa dziełami chrzescijańskimi choć fantasy. Juz kiedys w innym miejscu o tym pisałem. Można językiem sf przekazać orędzie Ewangelii.

Gość

Gość

Nie wiem... Mruga

Sprawę pozostawiam cały czas otwartą, ale do tworzenia się nie zabieram na razie; choć mam już sporo zarysów w wyobraźni. Mruga

Gość

Moim zdaniem Tolkien to najlepszy z najlepszych pisarzy zagranicznych. Uwielbiam fantastykę a szczególnie w jego autorstwie. Jego książki są wspaniałe. Uważam że jeśli masz pomysły na stworzenie takiej opowieści to powinieneś to stworzyc. Jeśli tylko będziesz miał przy sobie Boga On na pewno Cię poprowadzi i będzie dobrze. Takie jest moje zdanie.

"bo marzenia są po to, aby je spełniac..."

Gość

Gość

Ależ oczywiście, że ja mogę ci to wytłumaczyć. Jest to bowiem bardzo proste. Najpierw potrzeba sie cofnąć do przeszłości. Otóż człowiek został stworzony przez Boga wolnym. Ze swej natury człowiek dąży do tego, co jest dla niego dobre i w tym objawia się jego wolność. Wolność rozumiemy tu głównie przez pryzmat słów św. Pawła "Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi mi korzyść." Gdy człowiek popełnił pierwszy grzech przestał być wolny, grzech bowiem nie przyniósł człowiekowi korzyści. Pociągając za sobą kolejne grzechy zniewolił człowieka. Człowiek wolny staje się więc wtedy, gdy zostanie uwolniony z więzów grzechu. Właśnie tu tkwi sedno tego, jak odzyskujemy wolność w Chrystusie. To On poprzez swoją męczeńską śmierć zgładził nasze grzechy i przywrócił nam wolność.
Jezus Chrystus będąc naszym Zbawicielem ciągle przywraca nam wolność. On jest "drogą, prawdą i życiem". Oznacza to, że tylko idąc za nim kroczymy drogą wolności. On będąc wolnym, właśnie tę drogę nam wskazał, On ukazuje nam prawdę, On daje nam życie, tak więc w Nim jest nasza "korzyść" On czyni nas naprawdę wolnymi, wolnymi od sideł szatana, grzechu, zła.

ps. Jeśli nie jest to do końca jasne, to prosze pytać dalej.